O Wiewiórze czyli Rozdawajka zakończona :)

Miłe moje Panie. Dziękuję za udział w ROZDAWAJCE. Niniejszym pragnę ogłosić zwycięzców i zaprezentować opowieść o Wiewiórce w całej okazałości :)

Nagrodę główną czyli kolczyki ze zdjęcia otrzymuje Nurrgula.

Niespodziankowe nagrody pocieszenia  będą dwie i powędrują do  

Qry Domowej oraz do Poczwarki.

Dziewczyny bardzo proszę Was o przesłanie na mojego maila swoich danych.

W wolnej chwili zajrzyjcie do Przepisoteki gdzie możecie znaleźć wywiad ze mną.

A teraz...  

O WIEWIÓRCE

Wiewiórka lubi swój przytulny domek
w którym rozwija swój puszysty ogonek
w tym domku pełno włóczek, bigli, koronek.

siedzi w nim bardzo szczęśliwa i zawija te filcowe kuleczki
- tak odpoczywa.

Gdy ceramika w jej łapki wpadnie
wyskrobie pazurkiem wzorki powabne.

A gdy już ją skrobaniem znuży,
kładzie się u starego Dębu podnóży

i smacznie zasypia,
ogonkiem nakryta.

I kolorowe sny cały czas ma
- o tym co ufilcuje następnego dnia :)

...a kiedy rano oczko otwiera,
stwierdza, że coś ją w plecy uwiera...

... błyskiem w oku dostrzega EKO groszku strączek.
OOO, będzie smaczny obiadek dla Wiewiórczątek...

Do gotowania wnet się zabiera,
rudy fartuszek na siebie ubiera...

I wielkie gary orzechów gotuje,
aż stary wiewiór(bez obrazy:))nie wytrzymuje...

Wybiega z dziupli, na cały głos krzycząc,
że może nawet na zdrowie przysiąc,
iż jego żona wcale nie myśląc,
gotuje,gotuje orzechów nie licząc!

Och mój Wiewiórze-do niego rzecze-
Przecież orzechy są najzdrowsze w świecie:))

Po czym z uśmiechem dalej je gotuje
do makutry wrzuca i deser szykuje!!

Ale deser nie byle jaki!!!
Tort orzechowy dla małej już draki-

bo widzi,że Wiewiór bez siły na fotel opada...
udając,że na swą Rudawą się z lekka obraża:))

Ruda Wiewióra cała w skowronkach
na swojego małża oczkiem spogląda
biedy on biedny, nie ma tak puszystego ogonka!

Bowiem puszysty ogonek to dla wiewiórki
oznacza skoki (z gałęzi na gałąź) prosto pod chmurki

...z radością łapiąc jesienne orzechy wiewióreczka cały las nam obleci :D